#27 Louise O'Neil "Sama się prosiła"

Emma O'Donovan od zawsze stanowiła wzór dla wielu młodych dziewczyn, otoczona wieloma przyjaciółkami stała się ideałem piękna i najlepszym towarzystwem dla mężczyzn. Przyzwyczajona do tak wielkiej popularności zawsze otrzymuję, to czego pragnie. Wielkie zaskoczenie przynosi dzień, w którym Emma budzi się niczego nie pamiętając a wszyscy, ci którzy do tej pory byli blisko teraz nie dają znaku życia.  Dziewczyna czuję się "odrzucona, naznaczona, sama przeciw wszystkim." Na pozór zwykła impreza przemienia się w horror, dzień, którego Emma nie zapomnij do końca swego życia. Przez cały czas towarzyszy jej obraz siebie i słowa "rozłożone nogi", "różowa skóra".  Szkoła zamienia się w piekło,  ludzie w potwory a rodzina z dnia na dzień oddala się coraz bardziej nie zostawiając ani odrobiny wsparcia. Po czyjej stronie leży wina? Czy Emma naprawdę sama się prosiła? 

"Teraz wiem, że nie będę miała dzieci. Nie pozwolę im rosnąć w moim brzuchu, gdzie mogłabym je zarazić. Nie pozwolę im dorastać w świecie, gdzie mogłoby im się przydarzyć tak wiele złych rzeczy, a ja nie byłabym w stanie ich ochronić."

Książka stanowi dla mnie ogromne zaskoczenie, nie ma w niej żadnych ograniczeń - bezpośrednia, wulgarna i poruszająca tematy tabu. Przeznaczona raczej dla osób pełnoletnich, dająca dużo do myślenia. Postacie zostały doskonale wykreowana zawłaszcza główna bohaterka, która znacznie wyróżnia się wśród innych. Autorka pozwoliła sobie dodać sugestywne opisy przepełnione brutalnością. Wiele razy moje serce pękało na drobne kawałki zwłaszcza, gdy wyobrażałam sobie pewne zachowania jakimi kierowali się dotychczasowi przyjaciele, znajomi Emmy. 

Książka jest typową przestrogą dla wielu szczególnie młodych dziewczyn, które często kierują się samą urodą i chęcią imponowania inny. Bohaterka nie stanowi wzór do naśladowania i w pewnym momencie oceniałam ją bardzo negatywnie i wrogo. Zachowanie Emmy często zdawało się być irytujące widać, że dziewczyna nie otrzymała w domu rodzinnym należytej uwagi, ciepła i zasad, które powinna przestrzegać. Po czasie zaczęłam jej współczuć i usprawiedliwiać w końcu, to co spotkało Emme nie powinno dotknąć nikogo. 

"To słowo jest jak bicz, który smaga mnie po policzkach. Wypełnia pokój, aż nic nie zostaje, a ja oddycham tym słowem (gwałt), słyszę wyłącznie to słowo (gwałt), czuję wyłącznie to słowo (gwałt) i smakuję wyłącznie to słowo (gwałt)."

Styl książki, jak i sam język jest przyjemny znajdując się naprawdę na wysokim poziomie. Dużym minusem  było jednak pogmatwanie, nie których bohaterów i scen. Czasem miałam problem w skupieniu się, odróżnianiu postaci i połączeniu pewnych faktów.

  Tak naprawdę trudno jest ocenić książkę, która porusza tak poważny i współczesny problem. Gwałt jest czymś bolesnym, okrutnym i nie zrozumiałym dla osób, które nigdy nie doświadczyły tak wielkiej tragedii. Ofiary już na zawsze tak jak Emma noszą na sobie piętno a każdy dotyk wydaje się być tym złym, zakazanym. Myślę, że owe książki podnoszą wiadomość, ostrzegają i przede wszystkim pokazują jakie konsekwencję niosą za sobą nieodpowiednie zachowani. 

"Czy można chcieć, żeby wszystko się zmieniło, a zarazem pozostało takie same?"

Polecam książkę rówieśnikom Emmy ale także tym starszym czytelnikom. Dla nas młodych to lekcja samokontroli, umiejętności odmawiania, dla rodziców rada aby swoim dzieciom poświęcali dużo czasu interesując się ich życiem, które często toczy się własnym zupełnie innym torem niż myślą. Można powiedzieć wprost, że to historia, która łamie najtwardsze serca, wydusza łzy nawet u tych najbardziej odpornych. Książka ujawnia najtajniejsze miejsca w naszej psychice, pokazuję jak bardzo możemy czuć się samotnie wśród tłumu. Los jest przewrotny i nigdy nie wiemy jaką kartę postanowi odkryć. A czy ty skusisz się odkryć ciemną stronę bycia nastolatkiem?

Autor: Louise O'Neil
Tytuł: "Sama się prosiła"
Liczba stron: 344
Data wydania: 11 stycznia 2017 rok
Kategoria: Literatura młodzieżowa
Moja ocena: 8,5/10

Za książkę serdecznie dziękuję:

<klik>