#2 Tim Johnson - "W dół"

Podczas pierwszego, słonecznego poranka Caitlin wraz z młodszym bratem wybierają się na wycieczkę, podczas niej dochodzi do wypadku Seana, któremu towarzyszy tajemnicze zaginięcie dziewczyny. Tak o to rozpoczyna się dramat rodzicielski spędzający nawet najmniejszy spokój z powiek. Trwa nie kończąca walka z czasem, setki wypowiedzianych pytań bez odpowiedzi wraz z głuchą ciszą ze z strony córki.

 Błyskotliwa powieść przenosząca wprost w góry Skaliste gdzie rodzina Courtlandów postanawia spędzić swoje wakacje. Wyjazd ma stanowić zarówno doskonałą terapie małżeńską dla Granta i Angeli, w których życiu małżeńskim nie układa się zbyt dobrze, jak i zwiększyć wytrzymałość na wysokościach ich dorastającej córki Caitlin, gwiazdy liceum w biegach.
Autor perfekcyjnie ukazuje tu perypetie rodziny dotkniętej tragedią zaginięcia bliskiej osoby. Posługując się  swą odwagą i wielkim ciężarem jakim jest dobry przekaz, przedstawił ich losy od strony dotychczas wielu nam nie znanej.

Nie jesteśmy w stanie poczuć tych emocji dopóki sami  nie spróbujemy postawić się w danej sytuacji - ta książka jest do tego idealnym przykładem. 
Przez kolejne część nie jednoznacznie odczuwamy siłę tkwiąca w Courtlandach, która ujawnia się dopiero na samym końcu. Mimo rozmytych konturów uczuć i wiszących w powietrzu dawnych niesnasek pojawia się otulina energii sprowadzająca wszystkie zawahania do dalszych poszukiwań. 
Emocje zawarte wraz z opisami przyrody są nadzwyczajnie realistyczne, wprawiające czytelnika  w poczucie utożsamiania się z bohaterami. Panuje atmosfera lęku, strachu ale także bezgranicznej nadziei na lepsze jutro. Idealnie stworzony przekład sprawia, że odczyt książki jest wyrazisty, dogodny dla oczu i nie sprawia większych problemów.  

"Wydmuchał dym i strzepnął popiół przez okno.  - Myślisz, że kiedykolwiek znowu będzie normalnie? - zapytał. - Nie wiem. Co jest normalne?- Nie wiem. - Chłopak patrzył na drogę, na góry. - Nie to."